Perunisko PBF - Słowiańska gra Play By Forum

Nawojka

Administrator

Brzoza, która sokiem nas obdarza.

Chyba nikt nie odmówi brzozie niezwykłej urody! Smukła i delikatna, w niewinną biel otoczona, jak dziewczyna piękna z wiankiem na głowie! Wiedźmy, chcąc sobie młodości przysporzyć, z jej witek miotły splatały, a i my przecież smagamy się lekko jej gałęziami, by nieszczęście i choroby odgonić. Niektórzy do do brzozowych lasów chodzą, by młodymi brzózkami potrząsnąć, a ma ich być trzy albo dziewięć, prosząc, coby i brzózki nimi potrząsnęły, co miało zarazę z ciała wypędzić. Moc wielką ma także czarcia miotła. A cóż to takiego? Czasem gałąź brzozy zachoruje, a wtedy z zarażonego miejsca wyrasta pęk drobnych gałązek. Podobno, jak mężczyzna na niewielki wzrost narzeka, to wystarczy, że znajdzie taką miotełkę i ją zje, a szybko urośnie!
Brzoza litościwa jest, nieustannie płacze swoją żywicą, dlatego sadzi się ją przy mogile, tuż za głową zmarłego, a stopy jego ku wschodowi skierowane, by opiekunka jego Słońca mu nie zasłaniała.
Na Stado, święto nasze wiosenne, ofiary z kaszy trzeba brzózce składać i dom jej witkami przyozdobić, by szczęście i zdrowie gospodarstwu sprzyjało. Drewno jej przed urokami chroniło, dlatego z brzozy właśnie kołyskę swojemu dziecku strugaj, a jeśli bydło Twoje mało liczne, belkę brzozową o dach obory oprzyj, bo płodność to koni i krów zwiększa.
Ale jeśli brzozowa miotła przewróci się i z progiem się skrzyżuje, to śmierć zwiastuje. Kiedy to stara miotła i zużyta, starców czas już żegnać, kiedy młoda, to młodych pilnować.
O soku brzozowym nie zapomnijmy, co na wiosnę obficie spływa, zdrowia nam i sił po zimie dodaje, krew oczyszczając i ciało do pracy szykując.

Jeśli brzozą leczyć chcesz, to liście i korę jej zbieraj, ale tylko w suche, pogodne dni po rannej rosie albo przed tą wieczorną. Brzózka nasza odtruwa i pomaga ranom się zagoić. Organizm wzmacnia i przy osłabieniach pomaga.